31 Temmuz 1951 tarihinde ( 72 yıl önce) TBMM’de “Atatürk’ü Koruma Kanunu” olarak bilinen ‘Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun’ kabul edilip yürürlüğe girer.
Demokrat Parti iktidarı tarafından çıkartılan bu kanuna göre, Atatürk’ün hatırasına alenen hakaret eden ve sövenlere 3 yıla kadar; heykel, büst ve abideleriyle kabrini tahrip edenler bir yıldan 5 yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır.
Bu suçlar, birden çok kişi tarafından işlenirse cezalar misliyle arttırılır.
Cumhuriyet savcıları, bu suçlar işlendiğinde re’sen ( kendiliğinden) takibat başlatır.
Bu kanunun çıkarılmasındaki gerekçelere bakacak olursak;
Demokrat Pati iktidara geldiğinde yaptığı ilk icraatlarından birisi, Türkçeye çevrilerek okutulan ezanın aslı gibi yani orijinal haliyle okunması uygulamasıdır.
Bu icraatla dindar halk derin bir nefes alır. Üzerindeki baskı biraz da olsa hafifler, orijinal şekilde okunan ezan büyük bir özlemle huşu içinde dinlenir.
Çoğu yerde adeta bayram havası eser.
Ne yazık ki Müslüman’a dünyada rahat vermek istemeyen şer odakları devreye girer.
Ezanın orijinal şekilde okunuşundan rahatsızlık duyan şer odakları 28 Şubat sürecinde olduğu gibi irticai eylemler adı altında provokasyonlar yapar.
28 Şubat sürecinde nereden ve nasıl geldiği bilinemeyen Aczmdendilerin piyasaya sürüldüğü gibi Demokrat Parti iktidara geldiğinde de ‘Ticaniler’ ortaya sürülür.
Atatürk büst ve heykellerine saldırılar olur.
Büst ve heykeller kırdırılır, üzerlerine Atatürk’e hakaret yazıları yazılmaya başlar.
Gerek provokasyonlar sonucu gerekse Atatürk’ü sevmeyenlerin hakarete varan söylem ve davranışları sonucu böylesine ucube bir kanun çıkarılmasına zemin hazırlar.
Provokasyonlar her yerde baş gösterince Celal Bayar’ın zorlaması ve Menderes’in koruyuculuğu altında “Atatürk Aleyhine İşlenen Suçlar Hakkında Kanun” meclisten geçirilerek kanunlaştırılır.
Böylece Atatürk üzerinden çıkarılmak istenen kaos ortamına set çekilmiş olur.
Daha sonra bu saldırı ve eylemlerin birer provokasyon olduğu anlaşılır ama zihinler bulandırılmış amaç hasıl olmuştur.
Atatürk, yurdumuzun düşmanlardan temizlenmesinde, yeni TC devletinin kurulmasında öncü rol oynayan liderimizdir. Ama sonunda bir insandır. Başarıları yanında başarısızlıkları, sevapları yanında günahları da vardır ve böyle olması normaldir.
Bu kanuna dayanılarak Atatürk adeta tabulaştırıldı.
Uzun yıllar tartışılamadı ve eleştirilemedi.
Bu yasaya dayanılarak çoğu yerde Atatürk’le ilgili olumsuz eleştiri yapan çok sayıda düşünür mağdur edilirken Atatürk’ü istismar ederek çıkar sağlayanlara da gün doğdu.
Biz millet olarak ‘vur’ diyince ‘öldür’ anlayan zihniyetteyiz. Okumayız, araştırmayız.
Kulaktan dolma laflara itibar ederiz. Eleştirilere tahammülümüz yoktur. Eleştiriyi de bilmeyiz.
Fikirler üzerinden değil, kişiler üzerinden hakarete varan cümlelerle insanların değerlerini ya da kutsallarını hedef alacak şeyler söyleriz.
Provokasyonlar olmasaydı, TCK’ ya göre kişilere hakaret edenler zaten yargılanıp gerekli cezaya çarptırılırken böyle bir kanun çıkar mıydı bilemiyorum.
Ülkenin kurucusunun yasalarla korunması ne kadar doğrudur o da ayrı bir soru.
Dünyanın hiçbir yerinde o ülkenin liderine açıkça hakaret edilmez, heykelleri ve büstleri kırılmaz. Heykel ve büstleri kıranlar için özel yasa da çıkmaz.
Ne yazık ki bizde oluyor.
Kalın sağlıcakla.
